دلتنگي ( مطلب ارسالی از آقای قادری)
سلام و عرض ادب به دوستاي خوب قديمي
سالهاست كه توفيق زيارت دوستان از ما سلب شده / امروز در حال جستجوي اسم دوستان بودم كه به اين وبلاگ برخوردم/ چه كار خوبي كردن دوستايي كه اين وبو راه انداختن. از اينكه ديدم بچه ها، بچه هاشون بزرگ شده و وقت ازدواجشونه خيلي خوشحال شدم. از اينكه بازم ديدم يه عده اي ادامه تحصيل دادنو رفتن بالابالاها خوشحال تر شدم . كاش ميشد يه ديدارخانوادگي ميذاشتيم همديگه رو ميديديم اونم تو تبريز. و اي كاش ميشد همه دوستان تو اين وب حضور داشتن كه بازم خوشحال تر ميشديم. اين سالها هر سفري كه پيش اومد و هر شهري كه رفتم يادي از دوست همكلاسيي كردم كه از اون شهر راهي دانشگاه ميشد. البته نشستهاي مختلفي از دانشجويان فارغ التحصيل به بهانه هاي مختلف در تهران برگزار ميشه كه جاي همكلاسيهاي ما خاليه.به جز اين عكس دسته جمعي كه خيلي هم وضوح نداره عكساي ديگه اي از دوستان نديدم اي كاش عكساي بيشتري از اون دوران و حال از دوستان ببينيم و چه خوبه دوستان محل سكونت و كارشونو بگن . شايد تو سفرايي كه پيش مياد بشه زيارتشون كرد يا اينكه كمكي كاري براي دوستان انجام داد. هميشه شاد و تندرست باشيد.به اميد ديدار. علي اصغر قادري7/8/91 تهران
نظرات شما عزیزان:
در ضمن عکس بنده در صفحه ای که جناب موسوی به نام خودم گذاشته وجود دارد.
به امید دیدار
بعضي از اساتيد عتيقه ما زمان دانشجويي خاطرات تلخيو برا من رقم زدن كه برا هميشه قيد تاريخو زدم. البته آدم نميتونه ريشه‌شو فراموش كنه ولي من تاريخو از نظر ادامه تحصيل كنار گذاشتم/ خيلي دوست دارم ناريخ اسلامو تا دكترا ادامه بدم البته اگه زندگيو كار اجازه بده.
تاريخ دلچسب، جذاب، ديدني ، خوندني و شنيدني براي همه است و هيچ فردي نميتونه پيشينه خودشو رها كنه. اما در درجه اول برخي اساتيد ما در همون موقع دانشجويي با عملكردشون به نوبه منو از دنبال كردن تاريخ به طور تخصصي منصرف كردن. بعدش هم از نظر شغلي تو يه مسيري افتادم كه ديگه با تاريخ ارتباط زيادي نداشتم. الان هم غيرآكادميك مطالعه تاريخي دارم ولي دوست دارم در زمينه تاريخ اسلام سالهاي بعد ادامه آكادميك بدم.
برايتان از صميم دل آرزوي موفقيت مي كنم .
از حضورتان در وبلاگ خودتان بسيار مسرور شديم و از اينكه در يك پست دولتي مشغول به كاريد خوشحاليم .
در مورد عكسها جناب آقاي قادري خدمتتان عرض كنم كه در صفحات قبلي وبلاگ اين كار را كرده ايم و در وبلاگ موجود است .
در مورد حضور دوستان در وبلاگ بعضي ها از همون روزهاي اول ايجاد وبلاگ تا كنون شرمنده مان كرده اند و مرتب با وبلاگ در ارتباطند . بعضيها پر شور و شوق جلو آمدند ولي متاسفانه بعد كنار كشيدند و بعضيها شايد چنان از كلاس و دانشگاه تبريز و رشته تاريخ سرخورده اند كه هرگز نمي خواهند آن خاطرات برايشان زنده شود . به هر حال اين وب شخصي نيست و به كل همكلاسيهاي رشته تاريخ ورودي 76 دانشگاه تبريز اختصاص دارد و هر كس در زيباتر و پرمحتوارتر كردن اين وبلاگ گامي بردارد كل كلاس را مفتخر كرده است .
مهمترين هدف بنده از ايجاد اين وبلاگ آشنائي دوستان از پيشرفتها و وضعيت تحصيلي ، شغلي و خانوادگي همديگر و استفاده از تخصص دوستان است . و هر كس در اين راه پيش گذارد صميمانه پذيرايش هستيم .
